රස සිතුවිලි

මනුෂ්‍යයා යහපත් වනුයේ අයහපත්  වීමට අවකාශය හමුවන තුරුය. ඒ ඔබද මාද විය හැකිය.කෙදිනක හෝ ඔබ සිතුවිළිවල රස විඳ  තිබේ නම් නිසැකයෙන්ම පීඩාකාරී සෙවනැළි  ඔබ පසු පස හඹා එනු ඇත.

පුදසුන

සිතුවිලිවල
රස බලන්න
නිකැළැල්
පුදසුනක
පර මල් තියල

හිතේ ඈතම තැනක

හිතේ ඈතම තැනක
පාළු හුදකළා කුටියක
දුක හිතෙන....
හීනයක් වගේ
උණුසුමත් හීතලට
තවමත් දැනෙන
ඔබ උන්න තැන.....

කරුවල  රාත්‍රියට
තරුවක් වෙලා
සැරිසරණ ඔබ දකින්න
හැමදාම මම  එනවා
කවුළු පියන් අද්දරට.

කටු අකුල්

විඩාපත් වනතුරු 
වසත් මං මාවත් දිගේ 
පිය මැන්නෙමි

හිරු කිරණ පතිත වන තුරු 
වසත් කල සිසිලසින් 
මත් ව සැරී සැරුවෙමි 

පිනි මැකී ගොස් ඇත 
දෙපා ඉරි තැළී  ඇත 
වසත් මං මාවත් වලද 
කටු අකුල් පැතිර ඇත. 

ආශාව පළගැටියෙකි

ආශාව පළගැටියෙකි

ගිනි දැල්ලටම

ඇදෙතියි ඉගැන්වේ

පළගැටියා

මුග්ධ ලෙස ගින්නට ඇදී

පිහාටු දැවී

විනාශ වෙයි

මේ සනාතන දහම එපරිදි නමුත්

නවතා ගත නොහැක මට මේ ලෙස සිතීමත්:

ඒ සියුමැලි පියාපත් විනාශෙට

වගකිව යුතු නැද්ද?

ගින්නද බින්දුවක්වත්.

(උපුටා  ගැනීමකි - Dr.විවිමරී වැන්ඩර්පූටන් )

නූපන් මල් කැකුළ

විකසිත වන්නට
පාරමිත පිරූ
නූපන්  මල් කැකුළ
නටු අගින්  සිඳ  දමා
ගිම්හානයට ප්‍රථම
වසන්තය සැඟ වී ඇත..

නික්මයාම

හිරු කිරණ පතිත වී
උණුසුම්ව.....
වසත් මාවත්
පිනි මතින් පා තබා
යා නොහැක තව
බොහෝ දුර....

සබඳ මා ඉතින්
සමුගෙන ඔබෙන්
නික්ම යා යුතුව ඇත
විඩාපත් පැතුම් පොදිබැඳ.